Սիլվի Բաշոյան

Բարի Ձմեռ պապ, Այս տարի քանի որ ավարտում եմ հիմնական դպրոցը, հայրս ինձ խոստացավ, որ Ամանորին Ձմեռ պապը արժեքավոր նվեր է բերելու՝ նոթբուք: Ուրախությանս չափ ու սահման չկար, սակայն պատերազմը ինձ զրկեց հայրական այն մեծ սիրուց, որ անկարող եմ բառերով նկարագրել: Սիրելի Ձմեռ պապ, անկատար մնաց նաև հորս նախատեսած նվերը: Ես մեծ եմ ու գիտակցում եմ, որ կյանքում ամենածանրը դա մարդկային կորուստն է: Ինձ համար ամենալավ նվերը այն կլինի, որ հայրս մտնի տուն և գրկի իր աչափահաս երեք զավակներին: Գիտեք, իմ իրավիճակում նվերը ոչ մի դեր չի կատարում, որովհետև այն ցավը, որ ես եմ զգում, ոչ ոք չի հասկանա: Մեր ընտանիքում դեռ պատերազմ է, մենք չենք զգում խաղաղության բերկրանքը: Հաճախ ինքս ինձ ասում եմ. -Հայրս հեռացավ, որ մենք ապրենք, ապրենք խաղաղ, գնահատենք կյանքի իմաստը: Բարի Ձմեռ պապ, քո հրաշագործ ուժով աշխարհի բոլոր ծայրերում խաղաղություն և երջանկություն սփռիր: Սիրով՝ Սիլվի Բաշոյան